Köpeklerde Omurilik Hastalığı

Köpeklerde Dejeneratif Miyelopati

Dejeneratif miyelopati, köpeğin omuriliği veya kemik iliği hastalığına atıfta bulunan genel tıbbi terimdir. Durumun belirli bir nedeni yoktur ve tanımlanamayan kalabilir. Hastalık her cins ve her yaştaki köpeği etkileyebilirken, hastalıktan en çok yaşlı hayvanlar etkilenir. Bu hastalığın prognozu olumlu değildir, çünkü hayvanın omuriliğinin dejenerasyonu, çok sayıda vücut fonksiyonunun kaybına yol açar.

Belirtileri ve Türleri

Bu hastalık köpeğin merkezi sinir sistemini etkiler ve ilerleyen aşamalarda omuriliğin servikal ve lomber kısımlarını etkilemeye ilerleyebilir. Lezyonlar sıklıkla omurilikte bulunur. Beyin sapındaki nöronlar da hastalıktan etkilenebilir. İşte bu hastalığın bazı yaygın belirtileri:

• Artan kas atrofisi ve postürü koruyamama
• Kısmi veya tam uzuv felci
• Dışkılamayı ve idrara çıkmayı kontrol etme yeteneğinin kaybı
• Abartılı spinal refleksler
• Kas kütlesi kaybı

Nedenler

Dejeneratif miyelopatinin nedeni bilinmemektedir. Genetik bir bağlantı var gibi görünse de, genetik bir mutasyonun varlığını ve hastalığın bir köpeği etkileme olasılığını destekleyen net bir kanıt yoktur. Devam eden bazı genetik araştırmalarda, Alman Çobanları, Pembroke ve Cardigan Welsh Corgi”””s, Chesapeake Bay Retriever”””ları, İrlandalı Setterler, Boksörler, Collie”””ler, Rhodesian Ridgeback”””ler ve Kanişler, hastalık için artan bir yaygınlık göstermiştir.

Teşhis

İlk laboratuvar testleri, kültür ve tiroid fonksiyon testi de dahil olmak üzere çeşitli altta yatan hastalıkları dışlamak için yaygın olarak kullanılır. Görüntüleme genellikle olası omurilik hasarını görüntülemek için yapılır. Manyetik rezonans görüntüleme (MRI) ve bilgisayarlı tomografi (BT), omurilikte olası çeşitli kompresyonlara ve tedavi edilebilen fıtık disk gibi hastalıklara bakmak için kullanılabilir. Ayrıca omurilik sıvısı, omurilikte iltihaplı bir hastalık için incelenebilir. Aşağıdakiler dahil, olası birkaç farklı teşhis vardır:

• Tip II intervertebral (omurlar arası) disk hastalığı
• Kalça displazisi (anormal doku veya kemik büyümesi)
• Ortopedik hastalık (iskelet ve ilişkili kas ve eklemlerin bozukluğu)
• Dejeneratif lumbosakral stenoz (omurganın veya pelvik kemiğin alt sırt kısmının anormal daralması)

Tedavi

Destekleyici bakım mevcut tek tedavi seçeneğidir. Egzersiz, omurilik ve diğer uzuvların atrofisini geciktirme konusunda bazı vaatler göstermiştir. Hayvanın beslenmesi sürdürülmeli ve omurgaya baskının artmasını ve hayvan için rahatsızlığı önlemek için kilo alımından kaçınılmalıdır. Şu anda bu hastalık için onaylanmış herhangi bir ilaç bulunmamaktadır. Genel olarak, doğada dejeneratif olduğundan, bu hastalığa yakalanan hayvanlar için uzun vadeli prognoz kötüdür.

Yaşam ve Yönetim

Parapleji tipik olarak ilk tanıdan altı ila dokuz ay sonra ortaya çıkar. Durumun izlenmesi, nörolojik muayeneler ve oluşabilecek enfeksiyonları tedavi etmek için alınan idrar örnekleri ile devam etmelidir. Köpek giderek yürüyemez hale geldiğinden, yatak yaralarını önlemek için rahat bir ped ve sık sık dönüş yapılması önerilir. Ayrıca deri lezyonlarının gelişme olasılığını azaltmak için köpeğin tüylerinin kısa tutulması önerilir. Köpek için habilitasyon çabaları, köpek için bağımsızlığı ve hareketliliği teşvik etmek için koşumlu arabaları içerebilir.

Önleme

Şu anda bu hastalık için bilinen bir önleyici tedbir yoktur.