Kedilerde Bakteriyel Enfeksiyon (Tularemi)

Kedilerde Francisella tularensis

Tularemi veya tavşan ateşi, kedilerde ara sıra görülen zoonotik bir bakteriyel hastalıktır. İnsanlar da dahil olmak üzere birçok hayvan türüyle ilişkilidir ve enfekte hayvanlarla temas yoluyla bulaşabilir. Ayrıca kontamine su yoluyla veya organizmanınbirkaç aya kadar bulaşıcı bir durumda kalabileceği enfekte olmuş toprakla temas yoluyla da alınabilir.

Enfeksiyon genellikle, örneğin bir kedinin küçük bir hayvanı, kuşu veya sürüngeni avlaması, su yoluyla veya kene, akar, pire veya sivrisinek ısırığı gibi enfekte olmuş bir memeli dokusunun yutulmasından kaynaklanır – bunların tümü bakterileritaşıyabilir ve iletebilir. Bakteri ayrıca kediyi derisi yoluyla veya solunum yollarına, gözlerine veya mide-bağırsak sistemine girerek de enfekte edebilir.

Tularemi, kıta Avrupası, Japonya ve Çin dahil olmak üzere dünyanın birçok yerinde ve Sovyetler Birliği’nde bulunur. Amerika Birleşik Devletleri’nde, en çok Arkansas ve Missouri’de yaygındır, ancak ABD’nin çoğu bölgesinde bulunabilir. Bu, görünüşegöre, sıcak mevsimlerde kene ve böcek ısırıklarındaki artıştan kaynaklanmaktadır, çünkü keneler (çeşitli tipler), yani bu bakterinin bulaşması için ana vektörlerden biridir.

Belirtileri ve Türleri

• Ani ateş başlangıcı
• Letarji
• İştahsızlık (anoreksi)
• Dehidrasyon
• Lenf düğümlerinin büyümesi
• hassas karın
• Karaciğer veya dalak büyümesi
• Dilde beyaz lekeler veya ülserler
• Sarılık – sarı gözler

Nedenler

• Bakteriyel enfeksiyon (F. tularensis)
• Kirlenmiş kaynakla temas

Teşhis

Veterinerinize kedinizin sağlığı ve yakın zamanda yapılan yatılılık, geziler ve diğer hayvanlarla veya kene ısırıkları da dahil olmak üzere haşerelerle olan deneyimler dahil olmak üzere son etkinlikleri hakkında kapsamlı bir tarih vermeniz gerekecektir.

Veterineriniz kediniz üzerinde tam bir fizik muayene yapacaktır. Standart laboratuvar çalışması, kanın kimyasal profilini, tam kan sayımını, elektrolit panelini ve idrar tahlilini içerecektir. F. tularensis varsa, tam kan sayımı sonuçlarıbeyaz kan hücrelerinde (WBC’ler) duyarlı bir artış gösterebilir, ancak bu her zaman böyle değildir. Testler ayrıca kanın pıhtılaşmasına yardımcı olan hücreler olan trombositlerin (trombositopeni) normal seviyelerinden daha düşük olduğunu gösterebilir.

Biyokimya profili, kanda anormal derecede yüksek bilirubin (hiperbilirubinemi) ve normalden düşük sodyum ve glikoz seviyeleri ortaya çıkarabilir. Kan testleri, safrada bulunan turuncu-sarı pigment olan yüksek bilirubin seviyelerini ortaya çıkarırsa,bu karaciğer hasarının meydana geldiğini gösterebilir. Bu durum genellikle sarılık belirtileri ile karakterizedir. İdrar tahlili ayrıca idrarda yüksek düzeyde bilirubin ve kan ortaya çıkarabilir.

Veterinerinizin, doğrulayıcı teşhis için özel bir laboratuvar hizmetinin yardımına ihtiyacı olabilir. Bazı durumlarda tanı o kadar açık değildir ve neden olan organizmayı tanımlamak için bir laboratuar ortamında kontrollü büyüme için kültür testiiçin gönderilmek üzere örneklerin alınması gerekecektir.

Hastalığın varlığını genetik koduna göre ayırt eden bir yöntem olan polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) gibi moleküler yöntemler referans laboratuvarlarında mevcuttur. F. tularensis ekim için tamponlu kömür ve maya özütü (BCYE) gibi özelbesiyeri gerektirdiğinden tularemiden şüphelenildiğinde mikrobiyolog bilgilendirilmelidir. Sülfhidril grubu donörlerine (sistein gibi) ihtiyaç duyulduğundan rutin kültür ortamında izole edilemez. Serolojik testler (hastaların serumunda antikortespiti) mevcuttur ve yaygın olarak kullanılmaktadır. Brusella ile çapraz reaktivite, sonuçların yorumlanmasını karıştırabilir ve bu nedenle tanı sadece serolojiye dayanmamalıdır.

Tedavi

Erken tedavi, semptomların başarılı bir şekilde çözülmesinin ve tedavisinin temelidir. Erken tedavi edilmeyen hastalarda yüksek oranda ölüm görülür. Veterineriniz, enfeksiyonu ve ilgili semptomları kontrol etmek için antibiyotik reçete edecektir.Semptomların tamamen çözülmesi için kedinizin birkaç gün antibiyotik tedavisine ihtiyacı olabilir.

Yaşam ve Yönetim

Genel prognoz, özellikle hastalığın seyrinde erken tedavi edilmeyen hayvanlarda kötüdür.

Daha önce belirtildiği gibi, F. tularensis zoonotik bir enfeksiyondur – yani bir türden diğerine geçebilir. Kedinize bu bakteri bulaşmışsa, kendinizi enfeksiyondan korumak için özel önlemler almanız gerekecektir. Bakteriler genelliklevücuda hasarlı deri ve mukoza zarlarından veya inhalasyon yoluyla girer. İnsanların enfeksiyonu kene ısırması, kedi tırmalaması ve bazı durumlarda sadece enfekte bir hayvanı elleçleme yoluyla alması muhtemeldir. Tularemi inhalasyon yoluylada bulaşabilir. Bazı durumlarda, köpeklerle yapılan tımar işlemi sırasında meydana geldiği bilinmektedir ve deri yüzme işlemi sırasında bakterileri soluma potansiyeli nedeniyle avcılar bu hastalık için daha yüksek risk altındadır. Enfekteolmuş su, toprak veya kontamine olmuş yiyecekleri yutmak da enfeksiyona neden olabilir. Diğer bazı durumlarda, bir çim biçme makinesinde öğütülmüş enfekte bir tavşandan veya diğer küçük kemirgenlerden gelen parçacıkların solunmasıyla bulaşır.

F. tularensis, hücre içi bir bakteridir, yani konakçı hücreler içinde parazit olarak yaşayabilmektedir. Öncelikle bir tür beyaz kan hücresi olan makrofajları enfekte eder, böylece bağışıklık sisteminin onu yok etme tepkisinden kaçınır.Hastalığın seyri, organizmanın akciğerler, karaciğer, dalak ve lenfatik sistem dahil olmak üzere çoklu organ sistemlerine yayılma yeteneğine bağlıdır.