Aşırı Köpek Havlaması ve Seslendirme

1 Nisan 2019 tarihinde, DVM, PhD, Dr. Hanie Elfenbein tarafından gözden geçirildi ve doğruluk açısından güncellendi.

Aşırı seslendirme, genellikle gecenin veya günün uygun olmayan saatlerinde meydana gelen, kontrol edilemeyen, aşırı köpek havlaması, sızlanması veya ağlaması anlamına gelir.

Bu tür seslendirme, ağrı, hastalık veya bilişsel işlev bozukluğu sendromundan (CDS) kaynaklanabilir veya yaşlı evcil hayvanlarda işitme kaybıyla ilgili olabilir. CDS genellikle aşırı seslendirmenin meydana geldiği gece uyanmalarıyla ilişkilidir.

Köpeklerde aşırı havlama, davranış değişikliği eğitimi ile kontrol edilebilen davranışsal koşullarla da ilişkili olabilir.

İş ve yüksek enerjili aktiviteler için yetiştirilen köpekler aşırı köpek havlamasına eğilimli olabilir.

Aşırı ve uygunsuz havlamalarıyla daha iyi bilinen bazı vokal köpek ırkları da vardır. Gibi terrier çoğu ırklar, Yorkshire Terrier, Cairn Terrier, Tel Fox Terrier, Smooth Saçlı Fox Terrier, West Highland Beyaz Terrier ve İpeksi Terrier, sebepsiz havlayan yatkındır ve davranışsal modifikasyon eğitimden yararlanabilir. Diğer ırklar arasında Oyuncak Kanişler, Minyatür Kanişler, Chihuahualar ve Pekingese bulunur.

Çoğu durumda, bu köpekler mutlaka hastalıktan muzdarip değildir, daha ziyade enerjileri için uygun eğitim ve çıkış eksikliğidir.

Aşırı Köpek Havlaması Türleri

• Kıdemli köpeklerde gece seslendirmeleri
• Çalışan cins köpeklerde aşırı köpek havlaması
• Yüksek enerjili, sinirli köpeklerde aşırı köpek havlaması
• Ağrı veya hastalıktan kaynaklanan seslendirme
• Dikkat isteyen havlama
• bölgesel havlama
• hayal kırıklığı havlıyor
• Alarm havlaması
• can sıkıntısı
• Korku havlaması
• Ayrılık stresi havlaması

Köpeklerde Aşırı Havlamanın Nedenleri

• Tıbbi: hastalık, ağrı, CDS
• Endişe
• Yeni uyaranlara yanıt olarak alarm havlaması
• Dışarıdan gelen seslere karşı bir uyarı veya koruyucu tepki olarak bölgesel havlama
• Sosyal veya dikkat çekici davranış (sözlü komutlarla veya sahibinin odaya dönüşü ile pekiştirilir)
• Sıkıntıyı seslendirme (örneğin, uluma veya sızlanma) genellikle anneden, aileden, sosyal gruptan veya sahibinden ayrılmaktan kaynaklanır.
• Growling, antagonistik görüntülerle ilişkilendirilebilir
• Stereotipik davranışlar veya kompulsif bozukluklar
• Irk ve genetik yatkınlık

Teşhis

Köpeğinizin artan seslendirmesi olağandışıysa, davranış değişikliğini düşünmeden önce sağlık sorunlarının ekarte edilmesini isteyeceksiniz.

Veteriner hekiminiz, kimyasal kan profili, tam kan sayımı (CBC), idrar tahlili ve elektrolit paneli dahil olmak üzere tam bir tıbbi muayenenin yanı sıra tam bir fizik muayene yapabilir.

Bu duruma yol açmış olabilecek olası olaylar da dikkate alınacak ve köpeğinizin semptomlara yol açan davranışsal sağlığının kapsamlı bir geçmişi dikkate alınacaktır. Veterinerinize davranışın ayrıntılı bir geçmişini vermeye hazır olun.

İlk önce seslendirmenin davranışsal olmayan, fiziksel bir nedenini dışlamak çok önemlidir. Görüntüleme, tıbbi/nörolojik bozuklukları dışlamak için yardımcı olabilir. İşitsel düşüşten şüpheleniliyorsa BAER (beyin sapı işitsel uyarılmış yanıt) testi yapılabilir.

Tedavi

Köpeğinize, kişisel yaşam koşullarınıza, evinize ve sorunun türüne göre özelleştirilmiş bir plan oluşturulmalıdır. Ayrıca , davranış değişiklikleri başlamadan önce köpeğin havlamasının altında yatan nedeni çözmeye çalışmalısınız.

Aşırı köpek havlamasını pekiştirmeyin. Bu, hala dikkat olarak kabul edilen davranışı cezalandırmayı içerir.

Bunun yerine, sakin ve sessiz olduklarında köpeğinizi olumlu bir şekilde ödüllendirin ve aynı zamanda sakin kalarak örnek olun. Ayrıca, köpeğinizin uyarıldığında sakinleşmesine yardımcı olmak için karşı koşullandırma kullanılabilir.

Veterineriniz bir plan geliştirmenize yardımcı olabilir, ancak hem sizi hem de köpeğinizi yeniden eğitmek için davranışsal bir eğitmen gerekebilir.

Aşırı köpek havlamasına neden olan tetikleyicilere karşı daha dikkatli olmak, köpeğinizin heyecanlanmadan veya endişe duymadan önce dikkatini dağıtmanıza da yardımcı olacaktır.

Reçeteli evcil hayvan ilaçları, özellikle köpek kaygı ilaçları, gerçek kaygı, uyaranlara aşırı tepki verme veya zorlayıcı bir bozukluk varsa belirtilebilir:

• Anksiyete durumlarının beklenebileceği durumlarda (örneğin, havai fişekler) veya uykuyu teşvik etmek için kısa süreli veya gerektiğinde benzodiazepinler.
• Sedatifler, uyaranlara maruz kalmadan önce verildiğinde (örneğin, araba sürmek, havai fişekler) köpeği sakinleştirmek için etkili olabilir, ancak bazı köpeklerde kaygıyı azaltmaz ve gürültü duyarlılığını ve seslendirmeyi artırabilir.
• Aşırı ve kronik anksiyete için uzun süreli tedavi için trisiklik antidepresanlar (TCA), MAO inhibitörleri veya seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI”””lar), davranış modifikasyonu ile birlikte bazı köpekler için faydalı olabilir.
• SSRI”””lar veya klomipramin, kompulsif bozukluklar için davranış terapisi ile birleştirildiğinde yardımcı olabilir.
• Alfa-kazozepin gibi takviyeler kaygıyı azaltmaya yardımcı olabilir.

Bilişsel düşüş sendromu, kıdemli köpeğinizdeki kaygıyı azaltmak için MAO inhibitörleri, takviyeler ve çevresel değişiklikler ile tedavi edilir.

Yaşam ve Yönetim

Köpeğiniz, özel tepkisine göre programı değiştirmek için veterinere veya bir davranış uzmanına geri getirilmelidir.

Köpeklerde itaat eğitimi ve sessiz komuta eğitimi genellikle etkilidir. Köpekler, diğer insanlar ve evcil hayvanlar da dahil olmak üzere, gelişimleri boyunca çeşitli uyaranlara ve ortamlara alışmalı ve sosyalleştirilmelidir. Bu, hayvanı yeni deneyimlere karşı duyarsızlaştırır, bu da kaygıyı ve aşırı heyecanı azaltmaya yardımcı olur.